જો તમે કોઈ હોટલમાં વેઈટર ન બોલી શકતા હોય કે ન સાંભળી શકતા હોય તો થશે તમે ક્યાંરેય વિચાર્યું છે? જો તમે આવી હોટલમાં જાઓ છો, તો તમે હેરાન થઈને બહાર આવી જશો. પરંતુ થોડો રોકાવ, આવી હોટલ છે અને લોકો ત્યાં ચા, કોફી, કેક, પીત્ઝા, પેસ્ટ્રી ઘણું ખાય છે જે આવા લોકો પીરસે છે. એટલું જ નહીં, જે લોકો ન તો બોલી શકે છે અને ન સાંભળી શકે છે, ચાથી પીત્ઝા સુધીના ખોરાક પણ અહીં બનાવવામાં આવે છે. અને દસ રૂપિયા ચા જ નહીં, હજાર રૂપિયાની ચા પણ પીરસે છે. ઝારખંડના જમશેદપુરમાં ‘લા ગ્રેવીટી’ રેસ્ટોરન્ટનો 90 ટકા સ્ટાફ બહેરા અને મુંગા છે, જેને હવે દિવ્યાંગ કહેવામાં આવે છે.
આ વિચાર ક્યાંથી આવ્યો?
આ રેસ્ટોરન્ટ જમશેદપુરના અવિનાશ દુગ્ગર ચલાવે છે. અવિનાશ કોહિનૂર સ્ટીલ પ્રા. લિ. સ્ટીલ કંપનીમાં વાઇસ પ્રેસિડેન્ટની નોકરી છોડીને જુલાઈ, 2016 માં ચાની દુકાન શરૂ કરી. એક છોકરી દુકાન પર આવી જેમને નોકરીમાં વારંવાર નામંજૂર કરવામાં આવી રહી હતી. છોકરીના ભાઈએ કહ્યું કે તે સાંભળી શકતી નથી, તેથી તેને નોકરી મળતી નથી. અવિનાશે વિચાર કર્યો કે આવા લોકોને નોકરી કેમ ન અપાય. અહીંથી જ તેઓ જાતે પ્રથમ સાંકેતિક ભાષા શીખતા હતા. આ પછી, તે જમશેદપુરની બહેરા શાળામાં ગયો અને ત્યાંના જૂના વિદ્યાર્થીઓને શોધી કાઢ્યા. જે બાદ તે રૂમા કુમારી નામની યુવતીના ઘરે પહોંચી ગયા.
અવિનાશ કહે છે કે, પહેલાં ન તો રૂમા તૈયાર હતી, ન તેના પરિવારના સભ્યો. પછી હું તેમને મારી રેસ્ટોરન્ટમાં લઈ આવ્યો. કેવી રીતે કામ કરવું તે બતાવ્યું. રૂમા તૈયાર થઈ. શરૂઆતમાં તેના પિતા તેને લાવતા, જ્યારે તેનો આત્મવિશ્વાસ વધતો ગયો, ત્યારે તે પોતે પણ સામાન્ય કર્મચારીની જેમ આવવા લાગી.
રૂમા પછી તેની વધુ પાંચ સખીઓ રશ્મિ, કોમલ, સુગી, પૂજા, મોનિકા અહીં તેની સાથે કામ કરવા માટે આવવા લાગી. હાલમાં આવા 11 લોકો ત્યાં કામ કરી રહ્યા છે, જેમાં સાત છોકરીઓ છે. આમાં, બે છોકરીએ અનાથાશ્રમમાં મોટી થઈ છે. બધા જમશેદપુરના રહેવાસી છે.
આ કેફેટેરિયામાં 150 પ્રકારની ચા ઉપલબ્ધ છે, જે 12 દેશો બ્રાઝિલ, નેપાળ, ચીન, શ્રીલંકા, કેન્યા, વિયેટનામ, કંબોડિયા, દક્ષિણ આફ્રિકા, આર્જેન્ટિના, જાપાનમાંથી મંગાવવામાં આવે છે. ફક્ત 26 પ્રકારની દૂધની ચા ત્યાના બહેરા અને મૂંગા બનાવે છે.
આ રેસ્ટોરન્ટમાં માત્ર 10 ટકા સ્ટાફ એવા લોકો છે જે બોલી અને સાંભળી શકે છે, એટલે કે સામાન્ય, મેનેજર શકુંતારા હંસદા તેમાંથી એક છે. તે કહે છે, એક દિવસ મહિલાઓનું જૂથ તેની જગ્યાએ આવ્યું. ચા સિવાય તેણે સેન્ડવીચ, પીત્ઝા વગેરે મંગાવ્યા. તેમની સેવા કર્યા પછી બધા સ્ટાફ તેમના કામ કરી રહ્યા હતા. અચાનક મહિલાએ અવાજ આપ્યો. પહેલા કોઈ સાંભળી શક્યું નહીં. મેં જોયું કે તેણી બોલાવી રહી છે, પછી હું ત્યાં ગઈ અને પૂછ્યું, તેણે કહ્યું કે આ સામગ્રી કોણે બનાવી છે, હું તેને મળવા માંગુ છું.
તે આગળ કહે છે, તમે સમજી શકો છો કે કોઈ પણ રસોઇયા માટે આ કેટલુ મોટુ કોમ્પ્લીમેન્ટ છે. જ્યારે બનાવનારને બોલાવવામાં આવ્યા અને તેના વિશે બાધી માહિતી આપી ત્યારે તેણે અમારા સ્ટાફને ગળે લગાવ્યો. તે કહે છે કે શંકુતરાની આંખોની ચમક જોવા જેવી હતી.
અવિનાશે કહ્યું આવી એક ઘટના 2019માં બની હતી. આવા જ એક ગ્રાહકે વર્ષ 2019માં આવ્યા હતા. ખુશ થઈ તે 2000 રૂપિયાની ટીપ આપવા લાગ્યા. હું તે સમયે રેસ્ટોરન્ટમાં નહોતો. સ્ટાફ ગભરાઈ ગયો. શકુંતલાએ મને ફોન ઉપર આખી વાત જણાવી, હું નજીકમાં જ હતો. આસપાસથી ઝડપીથી આવી ગયો અને પછી તેમને ખૂબ જ વિનમ્રતા સાથે કહ્યું કે અમે ટીપને પ્રોત્સાહન આપતા નથી. જો તમને તેમનું ખાવાનું પસંદ આવ્યું હોય તો તમે બીજી વાર અહી આવજો અમરા માટે જ ટીપ છે, ત્યા પછી હવે તેનો આખો પરિવાર દરરોજ અમારી જગ્યા પર આવતા રહે છે.
બહેરા કર્મચારીઓ સાથે કામ કરવું સહેલું ન હતું
અવિનાશ કહે છે, બિલકુલ નહીં, બહેરા-મુંગાને શરૂઆતથી જ એવી તાલીમ આપવામાં આવે છે કે તમે કોઈ પણ કાર્ય માટે યોગ્ય નથી. તમને બધું મફત મળશે. મોટી કંપનીઓ પણ તેમને રોજગારી આપે છે કારણ કે તેઓ તેનો ઉલ્લેખ તેમની કંપની સામાજિક જવાબદારી (સીએસઆર) માં કરી શકે છે. તેઓ બહેરા કર્મચારીઓ માટે કામ કરે છે કે નહીં, તેઓ તેમને પગાર આપે છે. પરંતુ તેમની પાસે અહીંનો સ્ટાફ, જો તેઓ ગેરહાજર અથવા મોડા આવે, તો તેમનો પગાર કાપવામાં આવે છે.
પોતાની વાત આગળ ધપાતા તેઓ કહે છે, “આ લોકો (સ્ટાફ) જે પહેલા ઘરમાં બેસી રહેતા હતા. જોયેલો ટીવી જોતા હતા અને લડાઈ કરતા હતા. જ્યારે આજે તેઓ સવારે ઉઠે છે, બાકીના સ્ટાફની જેમ રેસ્ટોરન્ટમાં આવે છે. તેઓ અહીં જે ખાવાનું બનાવીને ગ્રાહકોને ખવડાવે છે, તેઓ તે જ તેમના પરિવારના સભ્યોને પણ ખવડાવે છે. કોઈ ઘર માટે અલમારી ખરીદે છે અને કોઈ કપડા લઈને ઘરે જાય છે.
લા ગ્રેવીટી રેસ્ટોરન્ટમાં કામ કરતા ઘણા જુદા જુદા દિવ્યાંગ કર્મચારીઓ આજે તેમના ઘરનો સહારો બની ગયા છે. તેઓ અન્ય પર આધારીત રહેવુ પડતુ નથી પરંતુ તેમના પરિવારને આર્થિક રીતે સક્ષમ બનાવી રહ્યા છે. કેટલાક પોતાના પગારથી ભાઈ-બહેનને ભણાવી રહ્યા છે અને કેટલાક તેમના પિતાને મકાન બનાવવામાં મદદ કરી રહ્યા છે. આ રેસ્ટોરન્ટમાં કામ કરતી મોનિકા માહતોએ ઘર બચાવવા માટે તેની બચતમાંથી પૈસા તેના પિતાને આપ્યા છે. નંદિતા એક અનાથાશ્રમમાં રહે છે. અહીં તે કામ કરે છે અને કુશળતા શીખે છે આમ આ લોકોનું જીવન હવે બદલાઈ ગયું છે
અમારી દરેક પોસ્ટ સૌથી પહેલા વાંચવા નીચેની પ્રોસેસ ફક્ત એકજ વાર કરવાની રહેશે.
વધુ રસપ્રદ માહિતી અને નવી પોસ્ટ વાંચવા માટે ડાબી તરફ સ્વાઇપ કરો.
નોંધ – દરેક ફોટો પ્રતીકાત્મક છે (ફોટો સોર્સ : ગુગલ)
આપણી માતૃભાષા 21મી સદીમાં પણ જીવંત રહે અને નવી પેઢીને એનો લાભ મળે એ માટે અમે રોજ નવી સ્ટોરી, રસપ્રદ લેખો, ઉપયોગી માહિતી, લાઈફ ઇઝી ટિપ્સ, નવી નવી વાનગીઓની વણઝાર તમારા ફેસબુકમાં લાવવા કટિબદ્ધ છીએ !
આ વેબસાઈટ પર આપેલી તમામ ન્યુઝ અને વાતો રિપોર્ટરે રિપોર્ટ કરેલા છે અથવા તો કોઈક સોર્સ ઉપરથી લેવામાં આવેલા છે કે જે દરેક લેખના અંતમાં આપેલો જ હોય છે. અમારો પ્રયત્ન તમને શ્રેષ્ઠ માહિતી સતત પહોંચાડવાનો છે અને રહેશે. આ ન્યુઝ તથા અન્ય વાતોની જવાબદારી જે-તે લેખક (રિપોર્ટર) તથા સોર્સની રહેશે જલ્સા કરોને જેંતીલાલ વેબસાઈટ કે પેજની રહેશે નહીં.
આપણું પેજ “જલ્સા કરોને જેંતીલાલ” માણતા રહો અને શેર કરતા રહો!</strong
