પુન : નિર્માણ
પોતાની માતૃભૂમિ પર વીસ વર્ષો પછી એના પગ સ્પર્શ્યા. આ વીસ વર્ષો માં એનું જીવન કેવું વેગપૂર્ણ બદલાઈ ચૂક્યું હતું. બધુજ તો બદલાઈ ચૂક્યું હતું ! નવા જીવન ના વહેણ માં જૂનું જીવન તણાઈ ને નામોનિશાન વિના અસ્ત થઇ ગયું હતું. પણ આજે એ અસ્ત જીવન ના પડઘાઓ વર્તમાન સાથે અફળાઈ રહ્યા હતા. વર્ષો થી બંધ રહેલું પુસ્તક ધીરે ધીરે એક એક પાના સાથે ઉઘડી રહ્યું હતું . આ પુસ્તક ઉઘડવા પાછળ નું કારણ ફક્ત એક ફોન કોલ , અમિષા નો ફોન કોલ : ” થઇ શકે તો બા ની અસ્થિ વહાવા….”
બસ આટલાંજ શબ્દો એણે ઉચ્ચાર્યા હતા . એ શબ્દો વિનંતી હતી કે પછી એને પરદેશ થી દેશ માં બોલાવી સંપત્તિ અંગે ના નિર્ણયો નિર્ધારિત કરવા માટે ની કોઈ સોચીસમજી ચાતુર્યપૂર્ણ યોજના ? અમિષા પોતાની પત્ની છે કે હતી ? હજી સુધી ઉખડી ગયેલા એ સંબંધ ના કોઈ સ્વાચ્છોશ્વાસ જીવંત હતા કે પછી નુકસાન માં પરિણમી ચૂકેલા એ બંધન પાસે થી થોડો ઘણો ફાયદો સમેટી લેવાની એક ચેષ્ટા માત્ર ?
વીસ વર્ષો પહેલા પરદેશ ની ધરતી ને અપનાવવા એ રીત સર પોતાની માતૃભૂમિ પર થી ભાગી છૂટ્યો હતો . કોઈ ને કઈ પણ કહ્યા વિના …..બા ને કહેવા ની હિમ્મત ક્યાં થી કેળવી શકતે ? અને શું કહેતે ? હું મારુ આખું જીવન પિતાજી ની જેમ આદર્શો ના ભાષણો ને નૈતિકતા ના ભાર નીચે કચડી શકીશ નહીં….. આ ભૂતિયા હવેલી જેવા ઘર માં એમની જેમ સચ્ચાઈ અને પ્રમાણિકતા ની ગાથા ગાતા -ગાતા ,જીવલેણ ઉધરસ થી ક્ષણ ક્ષણ પીંખાઈ, ચિતા ની આગ માં મારુ શરીર મને બલિદાને ચઢાવવું નથી. શાળા નું મોઢું પણ ન જોયું હોય એવી અશિક્ષિત અને અભણ સ્ત્રી જોડે મારુ આખું જીવન વેડફવું નથી . આખો દિવસ રસોડા માં ગોંધાઈ રહેતી સાવ ગામડિયા જેવી તારી પસંદગી ની વહુ ને છોડી મારી ઈચ્છા મુજબ ની અને મારી પસંદગી ની કોઈ શિક્ષિત અને નવી પેઢી ની સ્ત્રી જોડે મારુ જીવન ફરીથી માંડીશ. પડુ પડુ થઇ રહેલી આ હવેલી ની જર્જરિત દીવાલો ની મરંમત પાછળ મારા જીવન ની ઇમારત ને જમીનદોસ્ત ન જ થવા દઈશ …….!!!!
પિતા ના મૃત્યુ પછી જાણે જીવન નું મેદાન મોકળું થયું . વિદેશ માં વસી ચૂકેલા મિત્ર ની સલાહ થી ચોરીછૂપે પાસપોર્ટ , વિઝા અને વર્કપરમિટ ની વ્યવસ્થા કરી નાખી. આ દેશ માં રહી સડવા કરતા વિદેશ જઈ ગુણવત્તાયુક્ત અને ખુમારી ભર્યું જીવન ઘડવુંજ તર્ક યુક્ત અને સંપૂર્ણ વ્યવહારુ હતું. અહીં બા સિવાય કોઈ હતુજ ક્યાં ? અમિષા ને એણે હૃદય થી કદી પોતાની પત્ની તરીકે સ્વીકારીજ ક્યાં હતી ?સાત ફેરા અને મંગળ સૂત્ર ની એ ઔપચારિકતા થી એક બંધન જરૂર રચાયો હતો પણ એ બંધન સંબંધ ના પગથિયાં ચઢી શકવામાં સંપૂર્ણ નિષ્ફ્ળ નિવડ્યો હતો . વૃદ્ધાવસ્થા માં બાના જીવન ના વધેલા નામ ના દિવસો માં એને આરામદાયક જીવન પૂરું પાડવા તેમજ પિતા ના ખોખલા જીવન વિચારો થી જે ગુણવત્તાયુક્ત જીવન શૈલી થી એ વેગળી રહી ગઈ એ જીવન શૈલી નો એને અનુભવ આપવા આખરે એ ઉડીજ ગયો . પોતાના સવ્પ્નો પાછળ …બધુજ પાછળ છોડી …….એક મુક્ત વિહરતા પતંગ સમો ….
એ દિવસ પછી એણે કદી પાછળ ફરી જોયુંજ નહીં . જીવન ના એ જૂના અધ્યાય ને હંમેશ માટે બંધ કરી એક નવુજ અધ્યાય એણે શરૂ કર્યું . પોતાનું એક નવું ખુમારી ભર્યું જીવન જ્યાં બધુજ એનીજ ઈચ્છાનુસાર અને મરજી માફક હતું . ના કોઈ રોકટોક ,ના કોઈ અવરોધ , ન બંધનો નું કોઈ વિઘ્ન ! એ ખંડેર હવેલી માંથી નીકળી એ બંધાયેલું પંખી વિદેશ ના મુક્ત અને વૈભવશાળી આકાશ માં મુક્ત પાંખો ફેલાવતું ઊંચે ને ઊંચે વિહરી રહ્યું . બા નો સંપર્ક સાધવા નો દરેક પ્રયત્ન નાકામ નીવડી રહ્યો . ભગોડા દીકરા એ નામ ડૂબાડ્યું હતું . વિશ્વાસ ઘાત કર્યો હતો . પીઠ ઉપર ખંજર ભોંક્યું હતું . કોઈ નિર્દોષ યુવતી ના જીવન સાથે રમત રમી હતી . માફી નો કોઈ અવકાશજ ક્યાં હતો ?
સફેદ વાળ ધરાવનારી પેઢી યુવા પેઢી ના જીવન સવ્પ્નો ને કદી ન સમજી શકે , એ બાબત એણે હય્યા માં શીધ્રજ સ્વીકારી લીધી. આમ છતાં પોતાની કર્તવ્ય પરાયણતા અંતર્ગત બે સ્ત્રીઓ નો જીવન નિર્વાહ સરળતાથી થઇ શકે એટલી આર્થિક મદદ એ દર મહિને અચૂક વતન પહોંચાડી દેતો. એ ફરજ પૂરતી હતી કે પછી પોતાની અંતર આત્મા ને શાંત રાખવા અપાતી લાંચ એ કહેવું થોડું મુશ્કેલ હતું !
વર્ક પરમીટ ની અવધિ સમાપ્ત થવા પહેલાજ એણે પરદેશ ની આજીવન નાગરિકતા મેળવી લીધી . તદ્દન ટૂંકા ને ટચ રસ્તે , લગ્ન બંધન ની સૌથી પ્રખ્યાત તરકીબ દ્વારા. વિદેશી પત્ની ના વ્યવહારુ સ્વભાવે એક ભારતીય હૃદય ના પ્રેમ માં એનો બધોજ ભૂતકાળ તદ્દન સહજતાથી સ્વીકારી લીધો. આ વ્યવહારુતાજ તો એને ગમતી, એને આકર્ષતી . લાગણીવેડા માં રચેલી પચેલી લાચાર ભારતીય નારી ની તુલના માં આ ખુલ્લા વિચારશરણી વાળું વ્યક્તિત્વ , એનો નીડર અને પારદર્શક મિજાજ પ્રેમ માં પડવા પર્યાપ્ત હતો. બે બાળકો અને સધ્ધર નોકરી ….જીવન એની ઈચ્છા મુજબ તાલ સાથે તાલ મેળવી આગળ વધતું ગયું અને દેશ ની યાદો એટલીજ ધૂંધળી પડતી પાછળ છૂટતી ચાલી .
બા ની માંદગી વિશે એને કોઈ સમાચાર સુદ્ધાં મળ્યા નહીં . પોતાની અંતિમ યાત્રા માં પોતાનો પુત્ર ભાગ ન લે , એવી આખરી ઈચ્છા તો કદાચજ કોઈ માં એ સેવી હોય ! પોતાના બાળક ને પોતાનો ચ્હેરો અંતિમ વાર જોવાની પણ પરવાનગી ન આપવી , એના થી મોટી સજા એક બાળક ને માતા તરફ થી મળી શકે ખરી ?
અમિષા ના કોલ થી બા ના મૃત્યુ ના સમાચાર મળ્યા. વિદેશી દીકરો અને વહુ ચિંતા માં પડ્યા. અસ્થિ વહાવા ના આમંત્રણ પાછળ નું ગણિત સમજતા સમય ન લાગ્યો. વર્ષો પહેલા પાછળ છોડી આવેલ પેલી જૂની જર્જરિત હવેલી ની બજાર કિંમત આભ ને સ્પર્શી હોવી જ જોઈએ ! જમીન સાથે વળી બમણો ભાવ ! બા ના અવસાન પછી પોતેજ એનો સાચો વારસદાર કહેવાય. અમિષા ને કદી પત્ની તરીકે દરજ્જો આપ્યો ન હતો તો વારસદાર માં એની ગણતરી વળી કેવી ?
છતાં અમિષા પણ પોતાનો હક સ્થાપિત કરવા જરૂર થી પ્રયત્ન કરશે …..બા સિવાય વિશ્વ્ માં એનો કોઈ સહારોજ ક્યાં હતો ? ન કોઈ ભાઈ બહેન, ન માતાપિતા ની હયાતી . બા ના નિધન પછી હવે તો આ હવેલીજ એનો એકમાત્ર આશ્રય અને વિસામો …વિદેશી પત્ની ની શિખામણ અનુસાર ગમે તેમ કરી એને છૂટાછેડા માટે મનાવી , કેટલીક આર્થિક સહાય ની લાલચ આપી એ સ્થળે થી હડસેલવીજ એકમાત્ર માર્ગ !
માર્ગ એટલો સહેલો પણ ન હતો . એ અંગે અમિષા આટલી સહેલાય થી હામી શા માટે પૂરાવશે ??? ભારતીય સ્ત્રીઓ નો સુહાગ તો એમની સૌથી મોટી નબળાઈ …..એજ લાગણીવેડા ને એજ ભાવાત્મક તમાશાઓ ….
બને એટલી ઝડપે આ બધી કાયદાકીય પ્રક્રિયાઓ નિપટાવી પોતાના પરિવાર પાસે પરત ફરવાના ધ્યેય સાથે એ આખરે હવેલી પહોંચ્યો . હવેલી ના બદલાયેલા રંગરૂપે એને ચોંકાવ્યો . જર્જરિત દીવાલો નવી શ્વાસો ભરતી નવા રંગો માં રંગાઈ નવી દુલ્હન સમી સુંદર દીસી રહી હતી . નવી મરમ્મ્ત અને પુનઃ નિર્માણ નો સ્પર્શ એના જુના શરીર ને જાણે નવો શણગાર સજાવી ગઈ હતી . જૂની પડુ પડુ થઇ રહેલી ઇમારત ની જગ્યાએ નવી સશક્ત ઇમારત અડીખમ ઉભી શેરી ની એકમાત્ર આધુનિક સંપત્તિ જણાઈ આવતી હતી . આ નવા કરાવાયેલા ફેરફારો કોઈ હકાધિકાર તરફ સંકેત કરી રહ્યા હતા .
હવેલી ના મુખ્ય દ્વારે મોટું તાળું લટકી રહ્યું હતું . વિસ્મય અને હેરત જોડે આસપાસ તપાસ કરતા એક ચોંકાવનારી હકીકત જાણવા મળી . એના પરદેશ ગયા પછી બા અને અમિષા પણ અહીંથી અન્યસ્થળે રહેવા જતા રહ્યા હતા . વર્ષ માં થોડા દિવસો સાફસફાઈ અને હવેલી ની મરમ્મત માટે ડોકિયું માત્ર કરી જતા . જોકે બા ના નિધન પછી તો અમિષા એ અહીં પગ પણ મૂક્યો ન હતો . પાડોશીઓ પાસેથી અમિષા નું નવું સરનામું મેળવી એના નવા નિવાસ સ્થળ તરફ એ શીઘ્ર ઉપડ્યો . અંતર કળી રહ્યું …બા ના અવસાન પહેલાજ હવેલી નો ચાલાકીભર્યો સોદો નિપટાવી દેવાયો હતો ! તિરસ્કાર અને ઘૃણા થી હ્ય્યું વલોવાઈ રહ્યું ….નર્યો સ્વાર્થ અને ધોકાબાજી !
ક્રોધાવેગ માં અમિષા ના બારણે ઉભા રહેલા એના શરીર ના હાવભાવો માં એના અંતર નો વલોપાત સ્પષ્ટ ડોકાઈ રહ્યો હતો . બારણું ઉઘડ્યું અને ત્યાં ઉભી અજાણી સ્ત્રી ને અમિષા અંગે પૂછપરછ કરવા ઉઠી રહેલા શબ્દો ફરીથી એની જગ્યા એ પરત ગોઠવાઈ ગયા હોય એમ અવાક બનેલા ચ્હેરા ના ભાવો સામે ઉભી સ્ત્રી પર જડાઈ ગયા . અમિષા ??? એની પત્ની અમિષા જ હતી એ કે કોઈ નજર દોષ ??? પેલી વર્ષો પહેલાની તદ્દન મેદસ્વી , સાદી , સરળ , આવડત વિહીન , અશિક્ષિત, અભણ ને ગામઠી અમિષા ની જગ્યા એ આધુનિક અભિનેત્રી ની સરખામણી માં ઉતરી શકે એવી સુડોળ ને આકર્ષક કાયા , લેવાયેલી માવજત અને દરકાર નો પુરાવો આપતા તદ્દન આધુનિક ચલણ ને અનુસરતા મોહ પમાડે તેવા સુંદર વાળ , ડિઝાઈનર સલવાર કમીઝ અને સાદગી થી દીપી ઉઠેલ સુંદર શરીર ….આંખો પર જાણે વિશ્વાસ જ બેસતો ન હતો …કોઈ કઈ રીતે આટલું સુંદર અને સંમોહક દીસી શકે ???
” ઓહ , પ્લીઝ કમ ઈન …..” અવાક બની સ્તબ્ધ થયેલા શરીર ને તદ્દન સ્પષ્ટ અને સ્વચ્છ અંગ્રેજી એ ઢંઢોળ્યું . ” પ્લીઝ ,હેવ અ સીટ . વુડ યુ લાઈક ટુ હેવ સમથિંગ ???”
અંગ્રેજી નો તદ્દન સહજ ઉપયોગ ભાષા માં વળાઇ ચૂક્યો હતો અને એને પ્રભાવિત કરવાનો એ પ્રયાસ તો નજ હતો . લીધેલી તાલીમ અને શિક્ષણ નું ફક્ત યોગ્ય સ્થળે થયેલું પ્રયોજન માત્ર જ હતું . નકાર માં માથું ધૂણાવી ,મૌન પૂર્વક અહીં ત્યાં નજર ફેરવી રહેલ પતિ ની મનોસ્થિતિ પામી જતા અમિષા અંદર ના ઓરડા માં જતી રહી . બા ની અમિષા સાથેની તસ્વીર ને દીવાલ ને આવરી લેતી ખુબજ વિશાલ અને ભવ્ય ફ્રેમ માં દીવાન ખંડ માં સજાવાય હતી . તસ્વીર માં એની કમી સહેજે અનુભવાતી ન હોય એવા અતિસંતુષ્ટ અને અંતર ની સાચી ખુશી પ્રગટાવતા બન્ને ચ્હેરાઓ ઉપર સ્થાયી એની નજરો માં વિચિત્ર ઈર્ષ્યા ફરકી રહી ….
” તમારી અમાનત …….” બા ની અસ્થિ ને સમ્માનપૂર્વક અમિષા એ એના હાથો માં સોંપી …
” માફ કરશો એમની અંતિમ ઈચ્છા નું માન જાળવવા ……” બા ના નિધન ના સમાચાર ત્વરિત ન પહોંચાડવા બદલ અમિષા એ માંગેલ માફી એ જાણે અંતર ની ઈર્ષ્યા ને વધુ પ્રજ્વલિત કરી હોય એમ ચ્હેરા નો રંગ લાલ પીળો થઇ રહ્યો . એ બદલાયેલા રંગ ની નોંધ લેતાજ અમિષા એ વિષય બદલ્યો . હાથ માં થામી રાખેલો પૈસા નો ચેક એણે પતિ ના હવાલે કર્યો . પતિની આંખો માં ઉભરાયેલા વિસ્મય ને વિગતવાર સમજૂતી આપી અમિષા એ ઉકેલવા પ્રયાસ કર્યો :
” આપના પરદેશ ગયા પછી હું હવેલી છોડી અહીં આવતી રહી . જીવન કઈ રીતે આગળ વધશે અને કેવા વણાંકો લેશે એ અંગે કોઈ જ્ઞાન ન હતું . બા એ પણ તૂટેલા હય્યા સાથે હવેલી પર તાળું વાંસી મારી જોડે જ રહેવા નો નિર્ણય લીધો. અક્ષર જ્ઞાન થી બાળપણ વંચીત રહ્યું હતું . સ્ત્રી ની જાત તો રસોડાંમાંજ શોભે એ સામાજિક માન્યતાએ મારુ જીવન રસોડા ની ચાર દીવાલો પૂરતું મર્યાદિત બનાવી દીધું હતું . હાથો વડે બનતી મારી રસોઈ ને બા એ રસોઈ કલા કહી વધાવી . નાના મોટા રસોઈ ના ઓર્ડર થી શરૂઆત કરી . ધીરે ધીરે બા ની પ્રેરણા અને સાથસહકાર થી ટિફિન સેવા શરૂ કરી. ઓફિસ ના કાર્યકરો , ઘર ની બહાર કામ કરતી સ્ત્રીઓ તરફથી ને સામાજિક પ્રસંગો એ પણ સારા એવા ઓર્ડર મળવા લાગ્યા .
આર્થિક ઉપાજન માટે શરૂ કરેલું કાર્ય એક વ્યવ્યસિક દિશા માં સફળતા થી આગળ વધતું ગયું. બે સ્ત્રીઓ ના જીવન નિર્વાહ માટે સરળતાથી પર્યાપ્ત રકમ ઉપરાંત વધારા ની પુંજી થી હવેલી નું પણ ધીમે પાયે પુનઃ નિર્માણ શક્ય બન્યું . ભાડે ના મકાન ને પોતાનું કરવા પુંજી પણ ભેગી કરતા ગયા. બા ની હિમ્મત નિહાળી એક અનન્ય આત્મવિશ્વાસ વાળી ભાવના હૃદય ને નીડરતા અર્પી રહી . જીવન ની દરેક સમસ્યાઓ એ આત્મવિશ્વાસ આગળ નહિવત થતી ચાલી . એક ગભરુ અને અવિશ્વાસુ શરીર ને બા એ એક આત્મવિશ્વાસી અને આત્મસન્માનયુક્ત વ્યક્તિત્વ માં ઢાળી દીધું . પોતે દુનિયા છોડી જવા પહેલા પોતાની દીકરી ને પગ પર ઉભી કરી દુનિયા સામે ઝઝૂમવા તૈયાર કરી ગયા . ” બા ની તસ્વીર પર મંડાયેલી અમિષા ની આંખો માં ભેજયુક્ત ચમક પ્રસરી રહી .
” આપે બા માટે જેટલી પણ આર્થિક મદદ મોકલી એને તેઓ સ્પર્શવા તૈયાર જ ન હતા . એ બધી રકમ સાચવી ને હું બેન્ક માં જમા કરાવી દેતી . એ બધીજ રકમ નો સરવાળો આ ચેક માં હાજર છે ……” પાસે પડેલી ફાઈલ પણ પતિ ના હાથો માં આપી અમિષા એ વાત આગળ વધારી :
” આ હવેલી ના કાગળિયા છે . બા એ પોતાના ગુસ્સા ના આવેગ માં મારા નામે હવેલી કરાવી દીધી હતી . પણ એના સાચા વારસદાર તો આપજ છો . આપનો હક હું નજ છીનવી શકું . બા ની યાદો , એમનો સ્નેહ , એમના આશીર્વાદ અને એમણે સિંચેલી જીવન રાહ જીવવા માટે પર્યાપ્ત છે …..”
હવેલી ના કાગળિયા અને બેન્ક નો ચેક હાથ માં હોવા છતાં અચાનક તદ્દન દરિદ્રતા ની ભાવના મન પર છવાઈ ગઈ . સામે બેઠી સ્ત્રી વિશ્વ ની સૌથી સમૃદ્ધ વ્યક્તિ નો આભાસ શા માટે ઉપજાવી રહી હતી ? ઢળેલી પાંપણો ખુબજ ભારયુક્ત બની ગઈ હતી ..એને ઉપર ઉંચકી સામે બેઠી સ્ત્રી ની આંખો માં આંખો મેળવવાની હિંમત ન હતી ….મૌન અને નિ : શબ્દતા નીચે પોતાની લાજ ઢાંકવી જ યોગ્ય લાગી રહ્યું .
” ઇફ યુ ડોન્ટ માઈન્ડ ……” અચકાતા ભાવ સાથે એને અપમાન ની ભાવના ન અનુભવાય એવા મધુર લહેકા સાથે અમિષાએ પરવાનગી માંગી ..” મારે કેટરિંગ ના ઓર્ડર માટે નીકળવું પડશે …કામ કરવાવાળા પહોંચી ચુક્યા હશે ..મારી રાહ જોતા હશે …..તો ……”
” યા સ્યોર ……” છોભીલો પડી ઉભો થઇ એ ઘર ની બહાર તરફ જવા ઉપડ્યો. એને જોઈતું બધુજ સહેલાઇ થી સજેલી થાળી સ્વરૂપે મળી ચૂક્યું હતું છતાં કશુંક અત્યંત મહત્ત્વ નું પાછળ છૂટી રહ્યા નો આ કેવો વિચિત્ર ભાવ એ અનુભવી રહ્યો હતો ??? અહીં થી દૂર જવા પગ શા માટે ઉપડી રહ્યા ન હતા ??? રોકાઈ ન જવાય ???પણ કોઈ રોકવા વાળું પણ હોવું જોઈએ ને ???
” જી એક મિનિટ ….” કંઈક કહેવું હતું અમિષા ને …પાછળ થી એનો મધુર કંઠ સાંભળતાજ મન એક બાળક જેમ ચહેકી કેમ ઉઠ્યું ….???પાછળ ફરેલી નજર સામે કેટલાક કાગળ ધરાયા …. ” આપ જરા સાઈન કરી આપશો ???”
ખુશી થી પહોળી થયેલી દ્રષ્ટિ એકજ ક્ષણ માં ઉદાસી માં ગરકી ગઈ. છૂટાછેડા ના કાગળિયા ઉપર સહી કરાવવા પેન આગળ ધરી રહેલી અમિષા ના હાથો માંથી કમને પેન સ્વીકારી . આ સંબંધ તો વર્ષો પહેલા જાતેજ સમાપ્ત કરી નાખ્યો હતો. આજે સહી કરવી એના માટે એક ઔપચારિકતાજ તો હતી . પરંતુ અમિષા માટે નવા મુક્ત જીવન ની શરૂઆત ભણી સન્માનભર્યું પ્રથમ ડગલું.
પોતાની આંખો માં પ્રસરેલી પ્રશચ્યાતાપ ની ભીનાશ અમિષા કળી ન જાય એ રીતે ઉતાવળે સહી કરી એ શીઘ્ર એના મકાન માંથી બહાર નીકળી આવ્યો . જૂની જર્જરિત હવેલી પુનઃ નિર્માણ ના નવા રંગો સાથે જેટલી નવીન ને આહલાદક લાગી રહી હતી એનાથીયે બમણી આહલાદક અને મનમોહી અમિષા ની પુનઃ નિર્માણ વાળી જિંદગી દીપી રહી હતી. અમિષા નો સાથ તો ગુમાવી ચૂક્યો પણ બા બાપુજી ની નિશાની રૂપ એ હવેલી નો સોદો કરી નાખવાની પરવાનગી એના હ્રદયે ન જ આપી …..
પરદેશ પરત થવા એરપોર્ટ ઉપર પ્રતીક્ષા વિભાગ માં રાહ જોતા એની આંગળીઓ મોબાઈલ ના સંદેશાઓ ચકાસી રહી હતી . વિદેશી પત્ની ના અસંખ્ય સંદેશાઓ થી મોબાઈલ ઉભરાઈ ગયો હતો . બધાજ સંદેશાઓ નો હેતુ એક સમાન જાણકારી મેળવવાનો હતો . હવેલી ના કાગળિયા અને છૂટાછેડા મળ્યા કે નહીં ???? બધુજ સરળતાથી પાર પડી ગયું એ જાણતાજ વિસ્મયભર્યો પ્રશ્ન સંદેશ સ્વરૂપે મળ્યો : ” પણ કઈ રીતે ?????”
ઉત્તર માં અંગ્રેજી ભાષા માં જે શબ્દો ટાઈપ કરી મોકલ્યા એનો ગુજરાતી ભાવાનુવાદ એટલોજ કરી શકાય : ” બે સ્ત્રીઓ ની અનન્ય ખુમારી ના પરિણામ સ્વરૂપ …………”
લેખક : મરિયમ ધુપલી
દરેક ગુજરાતી સાહિત્ય પ્રેમી માટે છે અમારી પાસે અનેક નવી નવી વાર્તાઓ તો રાહ કોની જુઓ છો અત્યારે જ તમારા મિત્રોને ટેગ કરો અને લાઇક કરવા કહો અમારું પેજ.
વધુ રસપ્રદ માહિતી અને નવી પોસ્ટ વાંચવા માટે ડાબી તરફ સ્વાઇપ કરો.
આપણી માતૃભાષા 21મી સદીમાં પણ જીવંત રહે અને નવી પેઢીને એનો લાભ મળે એ માટે અમે રોજ નવી સ્ટોરી, રસપ્રદ લેખો, ઉપયોગી માહિતી, લાઈફ ઇઝી ટિપ્સ, નવી નવી વાનગીઓની વણઝાર તમારા ફેસબુકમાં લાવવા કટિબદ્ધ છીએ !
– તમારો જેંતીલાલ
