“માર્વલ્સ… અમેઝિંગ… અદ્ભુત.. શાનદાર.. લાજવાબ… મેજિકલ..!!! ગુજરાતી અને ઈંગ્લીશની ડીક્ષનરીના શબ્દો ખૂટી પડે ને તો પણ તારા ડાન્સ માટેની પ્રશંશાને ન્યાય નહિ મળે દીકરી..!! ખરેખર તું અત્યંત સુંદર નૃત્યાંગના છે.. તું એક કોમળ કળીની જેમ ખીલીને તારા નૃત્યની શરૂઆત કરે છે ને ઘડીકમાં તો જાણે રૌદ્ર સ્વરૂપની દુર્ગા બની જાય છે.. કથક કરતા કરતા જેઝ કરવા લાગે છે ને વળી ઘૂમર કરીને સાલસામાં રંગ જમાવી દે છે.
હવે તે તેના દિવસનો મોટાભાગનો સમય કોલેજમાં અને બાકીનો સમય ડાંસ શીખવામાં વિતાવતી.. પેશનને પામવા મથતી સુગંધી કદાચ પરિવારને ઘણો પાછળ છોડી રહી હતી.. ઘણી વખત તો એવું બનતું કે તે અને તેના પપ્પા દિવસો સુધી એકબીજાને ના મળે.. રાત્રે તેઓ નવ વાગ્યે આવે ત્યારે સુગંધી સુઈ ગઈ હોય.. સવારમાં પાંચ વાગ્યામાં તેને પ્રેક્ટીસ હોય તેથી વહેલી સુઈ જાય.. અને સવારે નીકળી જાય..!! જો કે રાકેશભાઈનું પણ એવું જ હતું.. ઘરે આવે ત્યારે પણ તે ઓફીસના કામમાં જ વ્યસ્ત હોય.. તેઓ પણ સામે પક્ષે ક્વોલીટી સમય પરિવારને આપી નાં શકતા..!!
“ના સુગંધી.. તું તારા આ બધા નખરામાં બીજું બધું તો ભૂલી જ ગઈ છે.. ઘણા સમય પછી આપણે બધા આ રીતે સાથે બહાર જઈ રહ્યા છીએ.. મને કોઈ જ પ્રકારના નાટક નહિ જોઈએ..
“મેં તને કહ્યું હતું કે એને આવા બધા ચાય્ગલાવેળાથી દુર રાખજે.. અંતે એણે પોતાના મનનું ધાર્યું જ કર્યું ને.. રીના.. મારી ઈચ્છા હતી કે એ ડોક્ટર બને.. મોટાભાઈની ત્રણેય દીકરીઓ ડોક્ટર છે.. નાનકાને એક જ દીકરી છે પણ એ આઇઆઇટીમાં ભણે છે મુંબઈ.. અને મારી દીકરી શું કરે છે?? મને નીચું દેખાડવાના કામ.. આ રીતે નાચીને.. યુ નો વોટ. હવે એ ગઈ છે ને.. તો એને પાછી પણ નાં આવવા દઈશ આ ઘરમાં.. છોડીને ગઈ છે ને એના બાપનું ઘર.. ભોગવશે હવે..!!”
તે દિવસે આખો દિવસ તેઓ હિલ સ્ટેશન અને તેની આસપાસ ફર્યા.. ત્યાં નેટવર્કની કમી હતી એટલે બધાના ફોન બંધ હતા.. પરંતુ જેવા તેઓ નેટવર્ક વાળા એરિયામાં આવ્યા કે રાકેશભાઈના મોટા ભાઈના ફોનની રીંગ વાગી. “હેલો.. રાજેશ.. બે આ તારી ભત્રીજીનું નામ જ સુગંધી ને?? ગજબની ડાન્સર છે યાર.. શું ડાન્સ કર્યો.. પણ એને અને એના પપ્પાને કઈ વાંધો છે?? કંઇક એની સ્પીચમાં એવું જ બોલી હતી.. અમે લોકો એ કોમ્પીટીશનમાં ગયેલા.. એક્ચ્યુલી ત્યાં સરોજ ખાન, હેમા માલિની અને બીજા ઘણા મોટા ડાન્સર્સ આવવાના હતા અને મારી દીકરીને ડાન્સિંગમાં અત્યંત રસ છે.. એટલે જોવા ગયેલા.. બહુ મોંઘી ટીકીટ હતી હો લ્યા..કમાલ છે પણ તારી ભત્રીજી..!!”
ને આ તરફ રાજેશભાઈ.. રાકેશભાઈના મોટાભાઈ ચુપચાપ સાંભળી રહ્યા હતા.. હજુ તો પાંચ મિનીટ થઇ ત્યાં કોઈ બીજાનો ફોન વાગ્યો.. ને બસ આ જ વાત.. એક પછી એક બધાના ફોન આવવા લાગ્યા.. જેઓ સુગંધી અને તેના પરિવારના કોઈ પણ સદસ્યને ઓળખતા હતા એ બધા જ ફોન કરવા લાગ્યા.. ને અંતે રાકેશભાઈનો પણ ફોન વાગ્યો..
રીનાબહેન ત્યાં આવ્યા અને જેવો રાકેશભાઈએ ફોન મુક્યો કે બોલ્યા. “તમારી દીકરી તમારા જેવી જ જીદ્દી છે હો.. ખરેખર.. મારી બહેનપણીએ ટીવીમાં જોયું હતું.. “પપ્પા, આઈ એમ સોરી.. હું જાણું છું કે મારું કરિયર બનાવવામાં અને આગળ વધવામાં હું મારા પરિવારને અને સંબંધોને ભૂલી ગઈ છું. પણ પપ્પા એનો મતલબ એવો નથી કે મને તમારી જરૂર નથી.. પપ્પા નૃત્ય મારા માટે સાધના છે.. અને તમે મારા ભગવાન છો.કોને પસંદ કરત હું કહો?? મેં તમારું તમારા કામ પ્રત્યે ડેડીકેશન જોયું છે ને એટલે જ આ હું તમારી પાસેથી જ શીખી છું હું… પ્લીઝ મને માફ કરી દો પપ્પા.. અને હા આવતો આખો મહિનો નો ડાન્સ.. ઓન્લી ડેડી એન્ડ ડોટર સ્પેશિયલ ક્લાસ..!! આપણે બધા સાથે રહીશું.
લેખક : આયુષી સેલાણી
વાર્તા વિષે અભિપ્રાય કોમેન્ટમાં આપો, દરરોજ આવી અનેક વાર્તાઓ વાંચો ફક્ત અમારા પેજ પર.