ભવ્ય શોપિંગ મોલની એક વિશાળ રમકડાંની દુકાનના કાચ ઉપર એની નજર ઠરી અને હય્યુ ભૂતકાળમાં એક મેળાની હાટડી ઉપર જઈ અટક્યું. ” ના , મારે આ ઢીંગલી નથી જોઈતી …મને તો પેલી મોટા ડબ્બામાં સજેલી ઢીંગલી જોઈએ છે …” ” જો ,સાક્ષી બેટા, આમ હઠ ન કરાય …જો ને આ ઢીંગલી પણ કેટલી સરસ મજાની છે ….” ” ના , મમ્મી,આ મને નથી ગમતી . પેલી ઢીંગલીના ડબ્બામાં કેટલા બધા સામાન છે . એનાથી ઢીંગલીને સજાવાની પણ મજા આવે ….”
” સાક્ષી એ ઢીંગલી ઘણી મોંઘી છે, દીકરી . આપણાથી ન ખરીદાય …તારી મમ્મી એ જે પસંદ કરી એ ઢીંગલી પણ કેટલી સુંદર છે !” ” ના પપ્પા , મને તો ડબ્બા વાળી ઢીંગલીજ જોઈએ છે …” ” સાક્ષી હવે બહુ થયું . જો તને આ ઢીંગલી ખરીદવું હોય તો ભલે , નહીંતર કંઈજ ન મળશે ….” મમ્મીએ સાક્ષીના હાથની પકડ મજબુત કરી. છ વર્ષની સાક્ષી સમજી ગઈ કે હવે આ માંગણી પુરી કરાવવાનો એકજ માર્ગ છે .
મેળામાં હાજર લોકો વચ્ચે એણે પોતાનું શરીર ભોંય ઉપર પાથરી નાખ્યું . મમ્મી પપ્પાના ખેંચતાણના પ્રયાસોને નાનકડું શરીર પોતાની ક્ષમતા અનુસાર પ્રત્યાઘાત આપી રહ્યું . જોર જોરથી ગુંજી રહેલા એના રુદનના ઘાંટાઓ લોકોની વચ્ચે આકર્ષણનું કેન્દ્ર બની રહ્યા . પરંતુ બધાજ પ્રયત્નો આખરે નિષ્ફ્ળ નીવડ્યા. એ દિવસે એની માંગણી પૂરી કરવામાં ન આવી તે નજ આવી . પરંતુ રિસાયેલા મનમાં એક દ્રઢ નિર્ણય લેવાઈ ગયો .
‘એક દિવસ હું આ ડબ્બા વાળી ઢીંગલી ખરીદીનેજ રહીશ .’ ” યસ મેમ , મે આઈ હેલ્પ યુ ? ” સેલ્સ ગર્લના અવાજથી સાક્ષી ચોંકી ઉઠી . એની નજર હજી પણ કાચમાંથી દ્રષ્ટિમાન ઢીંગલી પર જ જડાઈ હતી . ખભા ઉપર લટકાવેલા પર્સનું વજન અચાનક વધી ઉઠ્યું હોય એવો ક્ષણીક અનુભવ થયો . પોતાના પગારની રકમ ગર્વ અને અભિમાન ઉપજાવી રહી . પોતાની જાતને આપેલું વચન આજે વર્ષો પછી અચાનક યાદ આવ્યું . ચ્હેરા ઉપર જીતના રણકા સમું હાસ્ય ફેલાઈ ગયું.
” વુડ યુ પ્લીઝ પેક ધીઝ બાર્બી ડોલ સેટ ફોર મી ? ” ” સ્યોર મેમ …” ” મમ્મી , મમ્મી , અહીં તો આવ ….” ” અરે , દર્શન શું થયું ? ઉભો તો રહે …” ” ના , મમ્મી હમણાં જ આવ મારી જોડે . જલ્દી કર …” સાત વર્ષનો દીકરો સાક્ષીને રીતસર ખેંચી દુકાનના અન્ય વિસ્તાર તરફ દોરી ગયો. ” આ જો મમ્મી . ઇટ્સ સો કૂલ . મારે આ પ્લે સ્ટેશન જોઈએ છે . ” કાચમાંથી ચમકી રહેલા પ્લે સ્ટેશનના સેટની કિંમત નિહાળતાંજ સાક્ષીના શરીરમાં એસીની ઠંડી હવામાં પણ પરસેવો છૂટી ગયો . ૨૧,૦૦૦/- ???
અચાનક ખભે લટકાયેલા પર્સનું વજન અત્યંત હળવું અનુભવાય રહ્યું . પોતાના પગારની રકમ ઉપર અનુભવાયેલું ગર્વ અને અભિમાન એ પરસેવામાં ટીપે ટીપે પીગળવા લાગ્યું . ” દર્શન , આ પ્લે સ્ટેશન આપણાથી ન ખરીદાય .” પોતાના દીકરાને વ્હાલથી એણે સમજાવાનો પ્રયાસ કર્યો . ” કેમ નહીં ?” નાની આંખો બળવાની સૂચના આપી રહી . ” ઇટ્સ ટુ એક્સ્પેન્સિવ બેટા . ચાલ આપણે અન્ય કોઈ મજાનું રમકડું ખરીદીએ …”
મમ્મીના હાથની પકડ છોડાવતા દર્શનનું શરીર અત્યંત મક્કમ અને સખત બન્યું . ” ના , મને તો આજ પ્લેસ્ટેશન જોઈએ છે . હમણાંજ. “રમકડાંની દુકાનમાં હાજર અન્ય લોકો વચ્ચે ઉભા માં -દીકરાનો વાર્તાલાપ આકર્ષણનું કેન્દ્ર બની રહ્યો . સાક્ષીએ એક સખત પકડ જોડે દર્શનનો હાથ ખેંચી દુકાનની બહાર તરફ એનું શરીર ખેંચ્યું. રડવાના ઊંચા ભેંકારાથી આખી દુકાન ગુંજી ઉઠી . જમીન ઉપર પથરાવાનો પ્રયાસ કરી રહેલા દીકરાને સાક્ષીએ ધમકાવ્યો .
” હવે એક પણ રમકડું ન મળે . હમણાંજ પપ્પાને ફોન કરું છું , થોભ . ” પરિસ્થિતિને હેમખેમ નિયંત્રણમાં લાવવા પ્રયાસ કરતી સાક્ષીએ દુકાનની બહાર પગ મુક્યો જ કે રુદન અને હઠના ડૂસકાંઓ વચ્ચેથી ,પાછળ તરફથી સેલ્સ ગર્લનો અવાજ સંભળાયો . ” મેમ યૉર બાર્બી ….” પાછળ ફર્યા વિનાજ સાક્ષીએ સીધી માફી માંગી લીધી . ” આઈ એમ સૉરી , આઈ ડોન્ટ વોન્ટ ઈટ .”
લેખક : મરિયમ ધુપલી
