“અરે બિન્દુભાભી આવશે હમણાં છોકરીઓ.. હાલો જલ્દી જલ્દી તૈયાર થઇ જાવ. પછી એય ને ભાભીના છકડામાં બેસી ત્રંબા કિનારે નાહવા જાસુ.. ને મોજ કરસુ..!!” સૌરાષ્ટ્રની રાજધાની સમું એ શહેર રાજકોટ.. ને એમાં રહેતા બિન્દુભાભી.. જો કે રહેતા તો એ મોટેભાગે પોતાના છકડામાં જ.
સવારના પાંચ વાગ્યાથી છકડાની ફેરી ચાલુ કરે તે છેક રાત્રે અગિયાર વાગ્યે ઘેર જાય.. એય ખાલી સુવા પૂરતા.. મજાનો ગુલાબી રંગનો છકડો ને એમાં જાતજાતના ફૂમતા વડે શણગારેલા પાછળના કઠેડા.. ટ્રક વાળાની જેમ છકડામાં છેલ્લે સુવાક્ય લખાવેલું તેમણે..!
“નારી છે નારાયણી, ક્યારેક સિંહણ તો ક્યારેક બની જતી જે હરણી..!!”
આજ એમને પોતાના પ્રિય મહિલા આશ્રમની છોકરીઓને વચન આપ્યું હતું કે બધીયુંને લઈને ત્રંબા નદીએ નાહવા જાશે.. ધોમધખતા ઉનાળામાં હજાર-બારસો રૂપિયા ભરીને વોટર પાર્કમાં જવાનું એ સ્ત્રીઓને નાં પોષાય.. પણ મોજ તો કરી શકાયને.. એટલે નદીએ નાહવા જાવાનું નક્કી કરેલું બધાએ.. બધી મહિલાઓને ત્રંબા નદીનો બહુ મોહ.. ઋષિ પાંચમે આમેય ત્યાં જ ધુબાકા મારવા જાવાનું હોય.. એટલે એ જ જાણીતી નદીમાં ઉનાળે નાહવા જાવાનું સૌએ નક્કી કર્યું ને બિન્દુભાભીને કરી વાત..!! બિન્દુભાભીએ હોંશે હોંશે હા કહી ને પ્રોગ્રામ નક્કી થયો..
“અલી ગંગા.. કઈ સદીમાં જીવે છે?? તારા વરના હાથનો માર ખાઈ લે છે? શરમ નથી આવતી??? આ તો સારું થયું મને ખબર પડી તો તને લેવા આવી.. બાકી આ તારો હોઠ ચિરાયો એમ આંતરડા ચીરાતા વાર ના લાગત કઈ..!!” લોહીલુહાણ ગંગાને લઈને હોસ્પીટલે ગયા બાદ બિન્દુભાભી “સ્ત્રીસેવા” આશ્રમે ગયા ને ગંગાનું નામ દાખલ કરાવી એના માટે ત્યાં ઓરડો લઇ લીધો.. વળી અઠવાડિયા પહેલા પણ આ રીતે એક હોસ્પીટલમાં પહોચી ગયેલા બિન્દુભાભીએ એક છોકરીની ભૃણહત્યા થતી અટકાવી હતી.. ને જે માંનો ગર્ભપાત કરવાની કોશિશ થયેલી એ સ્ત્રીને લઈને એ જ “સ્ત્રીસેવા” આશ્રમમાં દાખલ કરાવી આવ્યા..
“એ બિન્દુભાભી.. આની મદદ નથી કરવી કે શું?” “નાં.. હાલો બધાય બેસી જાવ છકડામાં.. પોલીસને ફોન કરીને ખબર આપી દઈશું.. એ આવીને જોઈ લેશે…” બિન્દુભાભીની આ વાત સાંભળી એ બધી સ્ત્રીઓને નવાઈ લાગી.. જે બિન્દુભાભી સ્ત્રીઓને રાઈના દાણા જેટલું દુખ સહન કરતાય ના જોઈ શકે એ જ બિન્દુભાભી આ સ્ત્રીને આવી હાલતમાં જોઇને પણ કેમ આવા ઢીલાં જવાબો આપે છે.. ને આમ કેમ ગુસ્સે થઇ ગયા હશે..!!
“પણ બંકિમ..” “શું પણ?” “મેં પણ આજે ઢોકળા જ બનાવ્યા છે તમારા માટે.. તમને ભાવે એવા જ.. મમીએ મને શીખડાવ્યા છે એવા..” “અરે રે.. તો મને પહેલા ફોન ના કરાય.. હવે હું કઈ રીતે રજતને ના કહું.. આજ જઈ આવું છું.. પછી કાલે તારા હાથના ઢોકળા ખાઇશ હો ને..” આટલું કહીને બિંદીયાની વાત સાંભળ્યા વગર જ બંકિમે ફોન મૂકી દીધો..બિંદીયાની આંખમાંથી આંસુ સરી પડ્યું..
શરૂઆતમાં સાસુ સાથે હતા પછી એ પણ ગામડે ચાલ્યા ગયેલા.. એમના ગયા બાદ રોજ ફોનમાં એમની પાસેથી સલાહ લઈને, છેલ્લા છ મહિનાથી મહેનત કરી કરીને આજે માંડ તેનામાં કોન્ફિડન્સ આવ્યો હતો કે તે સરસ ઢોકળા બનાવી શકશે.. ને ત્યાં જ બંકિમે એની આશા પર પાણી ફેરવી દીધું.. એકાદ-બે મહિનાથી આવું જ થતું હતું.. આ રજતની વાઈફ કોણ જાણે ક્યાંથી વચમાં આવી ગયેલી કે બિંદીયાના દરેક પ્લાન ચોપટ થઇ જતા.
છેક મહિના પહેલા પિક્ચર જોવાનું નક્કી કરીને બંકિમને સરપ્રાઈઝ આપવાનું વિચારેલું બિંદીયાએ.. કે અચાનક રજતની વાઈફ આવી ગઈ.. “ડીમાર્ટમાં જવું છે ને રજત કામથી બહાર છે તો તમે બંને આવશો સાથે?” કહીને કામણગારી કમર લચકાવી તેણે બંકિમ તરફ આંખ મારેલી એ આજે બિંદીયાને અચાનક રીયલાઈઝ થયું.. ત્યારે તો બંકિમે ગ્રોસરી શોપિંગ પર જવાની હા કહી એ સાંભળીને જ હરખાઈ ગયેલી..
અને એની ધારણા પ્રમાણે જ રજતના ઘરમાં તેની વાઈફ અને બંકિમ બંને એકલા હતા.. ફક્ત શોર્ટ્સ અને સ્પોર્ટ્સ બ્રા પહેરીને દરવાજો ખોલવા આવેલી રજતની વાઈફને ધક્કો મારીને તે અંદર ઘુસી ગઈ.. અને બેડરૂમમાં જઈને જોયું તો પલંગ પર નિર્વસ્ત્ર તેનો વર ઊંધો પડ્યો હતો.. એ જ સમયે તેના મોંમાંથી ડૂસકું છુટ્ટી ગયું ને તરત જ કંઈ બોલ્યા વગર દોડતી બંકિમ હજુ તો કંઈ સમજે અથવા કહે એ પહેલા તો બિંદીયા નીચે પહોચી ગયેલી..
ને એ પછી શરુ થયું બિન્દુભાભી બનવા તરફની તેની કહાની.. પાઈલોટ બનવાની હેસિયત હતી નહિ.. બંકિમનું ઘર છોડીને “સ્ત્રીસેવા” સંસ્થામાં રહેવા આવી ત્યારે ત્યાં જ થોડા દિવસ બાદ પાણી આપવા આવતા કેરબાવાળા સાથે રહીને તેનો છકડો ચલાવતા શીખી અને એ જ સંસ્થાના મુખ્યા સંઘવીમેડમ પાસેથી છકડો લેવાનું ફંડ માગ્યું.. તે સમયે સંઘવી મેડમે એક જ શરત રાખેલી..
“મને નથી ખબર તમારા એના સાથે શું સંબંધ છે કે ક્યાં ઋણાનુબંધ છે.. પરંતુ તમારા આ છકડાની અને બિન્દુભાભીના ઉપકારની અત્યારે એને જરૂર છે.. દ્વેષ ભૂલીને તમારું કર્મ કરો.. અમારે ખાતર.. એ એક “બિન્દુભાભી” નામની ઉદાત ઓરત ખાતર..” ને બિન્દુભાભી દોડીને તે સ્ત્રી પાસે ગયા.. રજતની પ્રેમિકા.. તેની સોતનને બચાવવા તેઓ દોડ્યા… “ગણિકા.. શું થયું? કોણે તારી આ હાલત કરી છે?”
બિન્દુભાભીને આ સાંભળી અત્યંત ગુસ્સો આવ્યો.. ગણિકાને લઈને તેઓ પહેલા હોસ્પિટલ ગયાં અને ત્યાંથી સીધા બંકિમના ઘરે.. જે માણસના પ્રતાપે આજે બિંદીયા બિન્દુભાભી બની હતી એ માણસને પીંખી નાખવા એ ઓરત પહોચી ગઈ.. જે કામ તેણે છ મહિના પહેલા કરી દેવું જોઈતું હતું તે કામ કરવા તે નીકળી પડી….
બંકિમના ઘરે પહોંચીને તેના દરવાજાને લાત મારીને ખોલ્યો.. તેને ખબર હતી બપોરના સમયે બંકિમ ઘરમાં જ હોય છે.. દરવાજાના અવાજથી ચોંકી ગયેલો બંકિમ હોલમાં આવ્યો અને કંઈ બોલવા જાય એ પહેલા જ એના ચહેરા પર એક ઝાપટ મારીને ભોંયભેગો કરી દીધો.. ને પછી ઓરડામાંથી પટ્ટો લઇ આવીને તેનો શર્ટ ફાડીને તેના ખુલ્લા શરીર પર ચાબખા મારવા લાગી..
વર્ષો પસાર થતા ગયા એમ એમ ગુલાબી છકડાની ગેંગ વિસ્તરતી ગઈ.. હવે તો રાજ્યના લગભગ તમામ શહેરમાં બિન્દુભાભીની ગેંગ હતી..!! ન્યાયની ગેંગ..!! ને બિન્દુભાભી હજુયે ગમે ત્યારે કોઈના ઘરનો દરવાજો તોડી આંસુમાં ગરકાવ સ્ત્રીને બચાવી લાવતાં.. ને “સ્ત્રીસેવા” સંસ્થા થકી એક મજબુત સ્ત્રીસંગઠનનું સ્વપ્ન સાકાર બનાવવાની રાહ પર ચાલી નીકળ્યા હતા.. હવે એમને સાથ આપવા ગણિકા પણ એ ગેંગમાં ઉમેરાઈ હતી..!!
સ્ત્રીને પુરુષના પ્રેમની જરૂર છે.. પથારીની નહિ..!!!!
લેખક : આયુષી સેલાણી